پشت گرمم، بخدا...

فقر، یکی از بهترین امتحانات خداست، امتحان سختی هم خواهد بود.
چند روزی است که اتفاقات زندگی باعث شده است تا بیشتر به فقر مردم پی ببرم.

بله اگر ایمان قوی باشد و خدا باشد تنها پشیبانت؛ همه چیز راحت است، همه چیز... حتی این فقر که سخت است.

جا دارد به قطعه ای از سخنرانی استاد علامه کرباسچیان (رحمة الله علیه) اشاره کنم:
"... ریشه تمام کمالات توحید است، کسی که توحید ندارد مضطرب و نگران است. شخص موحد قوی است و از کسی نمی ترسد، هنگامی که از مردم صحبت می شود اصلا ناراحت نمی شود می گوید من کسی نیستم خدا باید کار را درست کند مسلما این آدم هیچ گاه اضطراب و ناراحتی ندارد.
موحد بسیار آرام است، اگر لباسش هزار وصله داشته باشد، و نان خالی هم بخورد، خوش است چون عالم هستی را منحصر به این دنیا نمی داند. ولی انسان مادی مضطرب و پریشان است او همیشه خود را در دامان نیستی می بیند لذا برای تسکین خاطرش می خواهد همراه درست کند و می گوید: بعد از این عالم نیستی نابودی است؛ اما انسان موحد می گوید من برای همیشه هستم و دنیا نابود خواهد شد.
دنیا مدرسه است می گذرد لذا انسان موحد هیچ ناراحتی ندارد... "

پشت گرمم به خدا که همیشه هوای ما را دارد، چه در فقر باشم چه در دارایی و چه در هر حال و احوالی...

خدایا دوستت دارم؛ به وسعت بیکرانه ها...